W XIV wieku, Kobylińscy, mazowiecka szlachta, osiedlili się nad rzeką Śliną w okolicach Tykocina. Wkrótce na tym terenie powstało osiem wsi. Wszystkie miały dwuczłonowe nazwy.

Kobylino Borzymy (od imienia Borzym)

Kobylino Podsędkowięta (od Arwista – podsędka ziemskiego suraskiego – poł. XV wieku)

Kobylino Pieniążki (od Mikołaja Pieniążka – pocz. XVI wieku)

Kobylino Latki (od Wojciecha Latko – pocz. XVI wieku)

Kobylino Kuleszki (od nazwiska Kulesze – 1530 rok)

Kobylino Kruszewo (od Kruszewskich – 1506 rok)

Kobylino Cieszymy (od imienia Cieszym)

Kobylino Pogorzałki (od nazwiska Pogorzelski)

Kobylino Makowo (od nazwiska Makowski –1582)

Po wiekach wzajemnego przemieszania poszczególnych rodów Kobylińskich, po podziale na różne linie i wioski herb Ślepowron zachowali Kobylińscy w Kuleszkach i Borzymach, Kobylińscy z Cieszym mieli herb Żuki, Kobylińscy z Latek - Łada, Kobylińscy z Pieniążek - Prus, Kobylińscy z Kruszewa - Abdank, Kobylińscy z Makowa - Jelita, Kobylińscy z Pogorzałek - Krzywda.

Około roku 1500, dokładnej daty nie znamy, we wsi Kobylino Pieniążki urodził się Jakub Kobyliński. Później syn Jakuba – Wojciech i następnie syn Wojciecha Marek. O Marku mamy już więcej informacji.

W tym czasie, w odległości 30 kilometrów, nad rzeką Niewodnicą żyła zamożna rodzina Wysockich.

W 1598 Marek Kobyliński zawarł związek małżeński z Zofią Wysocką. Ślub odbył się prawdopodobnie w parafii panny młodej, czyli w niedawno wybudowanym kościele w Niewodnicy.

Z tego roku pochodzi zapis w księgach sądowych ziemskich suraskich:

“Marcus filius Alberti Kobylinski super bona Niewodnica, Ichnatki, Zalesie Maćkowięta donationem aquisivit” [Marek Kobyliński uzyskał w darowiźnie dobra Niewodnica ...]

Był to posag żony Zofii. Nie można dokładnie ustalić granic tych gruntów, jednak z dość dużym prawdopodobieństwem można założyć, że wyglądało to tak jak na załączonej mapie. Ich powierzchnia wynosiła około 300 hektarów.

Od tej pory nasi przodkowie Kobylińscy żyli nad rzeką Niewodnicą w Zalesianach, niektórzy z nich w sąsiednich Ignatkach.

W roku 1618 Marek Kobyliński dokupił jeszcze znaczną część gruntów ziemian Wysockich i podarował swemu synowi Łukaszowi. Męscy przedstawiciele rodziny Wysockich byli bezpotomni i prawdopodobnie dlatego sprzedawali swój majątek. Nie mieli komu go zostawić.

Łączna powierzchnia ziemi Kobylińskich w Zalesianach wynosiła około 450 hektarów

Łukasz syn Marka Kobylińskiego dziedzic na Niewodnicy Wysockiej, Ihnatkach i Zalesiu zabezpieczył sumę posagową 1500 florenów swej żony Celestyny, córki zmarłego Piotra Mokrzeckiego. Sumę tę przeznaczyli na jej posag bracia rodzeni Celestyny - Apollon i Achilles Mokrzeccy. 24 czerwca 1619 roku Celestyna Mokrzecka żona Łukasza Kobylińskiego kwitowała swych rodzonych braci Apolla i Archillesa Mokrzeckich z dóbr Sobótka pod Bielskiem i Romejki pod Juchnowcem ojczystych i macierzystych. Taż Celestyna po owdowieniu wyszła powtórnie za mąż za Jana Moczarskiego sędziego ziemskiego wiskiego.

W roku 1644 Marek Kobyliński już nie żył, a wdowa po nim Barbara, która powtórnie wyszła za mąż za Jana Baykowskiego ofiarowała należące do niej sumy posagowe lokowane na dobrach Niewodnicy, Zalesiu, Ihnatkach i Pawłowszczyźnie swym dzieciom Janowi, Łukaszowi i Andrzejowi Bajkowskim.

4 maja 1648 roku - Samuel Bartłomiej Kobyliński, dziedzic na Kobylinie i Niewodnicy, ojciec Jana uczynił ugodę z Katarzyną Monwidówną wdowa po Reinholdzie Krakowie oraz Teodorem Gutowskim i Hieronimem Koryckim dotycząca sumy zł pol. 800. Ugodę roborowano w sądzie ziemskim suraskim.

W 1697 r. przed aktami grodzkimi goniądzkimi Jan, syn nieżyjącego już Bartłomieja, dziedzic na Niewodnicy, Zalesiu i Kobylinie Pieniążkach, zapisał pewną sumę swej żonie Mariannie Bajkowskiej, córce zmarłego Andrzeja Bajkowskiego.

14 lutego 1712 r. - wyrok z oskarżenia Jana syna Samuela Bartłomieja Kobylińskiego na Jana i Annę z Wilczewskich Zaleskich o nie zapłacenie sumy 896 złotych polskich.

Z inwentarza kościoła niewodnickiego z 21 lutego 1727 roku dowiadujemy się, że w Zalesianach prócz 7 gospodarstw chłopskich znajdowały się dwory:

pana Jana Kobylińskiego z 3 synami
pana Piotra Brzezińskiego z żoną. synem i 2 córkami.
pana Marcina Kobylińskiego z żoną;
pana Mikołaja Łazewskiego z żoną i synem.

W 1784 r. pleban niewodnicki zapisał:

Zalesiany JMci Panów Kobylińskich ćwierć mili wielkiej miedzy wschodem zimowym i południem (od kościoła w Niewodnicy).

1814
Konfiskata folwarku.

W imiennym rejestrze obywatelów, których majątki podlegają konfiskacji figuruje Antoni Kobyliński z uwagą:" jego ojciec ma folwark w Zalesianach"
Antoni miał wówczas 20 lat, własnego majątku nie posiadał. Szczegółów tej konfiskaty nie znam. Być może ją anulowano, lub ograniczono tylko do drobnej części folwarku.